حضرت آیت الله العظمی حاج سید ابوالحسن مولانا (اعلی الله مقامه الشریف)

آتش دل امام علی علیه السلام: الغَضَبُ نارُ القُلوبِ خشم، آتش دلهاست. غررالحکم ص 965 بیشتر بخوانید »

عدالت و گشايش امام علي علیه السلام: فَإِنَّ فِي العَدلِ سَعَةً، ومَن ضاقَ عَلَيهِ العَدلُ فَالجَورُ عَلَيهِ أضيَقُ . به درستى كه در عدالت ، گشايش است.هرکس که عدالت بر او تنگ باشد ، ستم بر او تنگ تر خواهد بود . نهج البلاغة: خطبة ۱۵، ص ۳۹۶ بیشتر بخوانید »

گفتار نيك بهترین انفاق پيامبر صلى ‏الله ‏عليه‏ و‏ آله : ما أنفَقَ النّاسُ مِن نَفَقةٍ أحَبَّ مِن قَولِ الخَيرِ مردم هيچ انفاقى نكردند كه دوست داشتنى تر از گفتار نيك باشد. بحار الأنوار ج 8 ص 311 ح71 بیشتر بخوانید »

ویژه نامه ولادت حضرت زینب (س) ولادت حضرت زینب كبرى علیها السلام در روز پنجم جمادى الاولى سال پنجم یا ششم هجرى قمرى در شهر مدینه منوّره متولّد گردیده، و جهان را به قدوم خویش مزین فرمودند. نام، لقب و كنیه آن حضرت: نام مبارك آن بزرگوار زینب، و كنیه گرامیشان ام الحسن و ام كلثوم و القاب آن حضرت ... بیشتر بخوانید »

لبخند و حسنه امام صادق علیه السلام : مَن تَبَسَّمَ في وَجهِ أخيهِ كانَت لَهُ حَسَنَةٌ؛ هر كس در چهره برادرش لبخند بزند، برايش حسنه است. كافي: ج 2، ص 205، ح 1 بیشتر بخوانید »

خوش خويي و دوستي امام علی علیه السلام : عَلَيكَ بِحُسنِ الخُلُقِ ؛ فَإِنَّهُ يَكسِبُكَ المَحَبَّةَ پايبند خوش خويى باش كه دوستى مردم را نصيبت مى كند . غرر الحكم ح 6100 بیشتر بخوانید »

آنچه براي خود مي پسندي پيامبر صلى ‏الله‏ عليه ‏و‏آله : ارْضَ لِلنَّاسِ مَا تَرْضَى لِنَفْسِكَ برای مردم بپسند آنچه برای خود می پسندی امالی طوسی: ص507، ح1110 بیشتر بخوانید »

شريك در پاداش امام باقر علیه السلام : مَن عَلَّمَ بابَ هُدىً فَلَهُ مِثلُ أجرِ مَن عَمِلَ بِهِ ، ولا يَنقُصُ اُولئِكَ مِن اُجورِهِم شَيئا . هر كس راه هدايتى بياموزد ، به سان پاداش هر كس كه به آن عمل كند ، از آنِ او خواهد بود و از پاداش عمل كنندگان ، چيزى كاسته نخواهد شد ؛ كافي: ... بیشتر بخوانید »

زکات و ازدیاد روزی امام باقر علیه السلام : اَلزَّكاةُ تَزيدُ فِى الرِّزْقِ؛ زكات دادن، روزى را زياد مى‏كند. امالى طوسى، ص 296 بیشتر بخوانید »

میل و رغبت مومن پيامبر صلى ‏الله‏ عليه‏ و‏آله : اَلمُؤمِنُ يَأكُلُ بِشَهْوَةِ اَهلِهِ، اَلمُنافِقُ يَأكُلُ اَهْلُهُ بِشَهْوَتِهِ ؛ انسان با ايمان به ميل و رغبت خانواده‏اش غذا مى‏خورد، ولى منافق ميل و رغبت خود را به خانواده‏اش تحميل مى‏كند. كافى ، ج 4، ص 12، ح 6 بیشتر بخوانید »