حجة الاسلام سید مرتضی مولانا (قدس سره)

حاج سيّد مرتضى مولانا فرند سيّد محمّد فرزند سيّد عبدالكريم در 21 رجب المرجب 1330 ق در تبريز ديده به جهان گشود . دروس حوزوى و سطوح عالى را از محضر علماى تبريز همچون ; آيت اللّه سيّد هادى خسروشاهى فرا گرفت و آن گاه به خطابه و وعظ روى آورد . وى بيانى شيرين و رسا داشت و صدها نفر در پاى منبر وى از سخنان ايشان استفاده مى كردند .

آثار وى چنين است:

1 . ارشاد الضالين ;

2 . مسأله حجّ ;

3 . العنبر فى مجالس المنبر ( مطبوع ) ;

4 . ارشاد الأنام وقايع الايّام ( فارسى ، عربى ، تبريز ، 1373 ق ) ;

5 . كشكول يا متفرقات .

معظم له در منزل خود داراى كتابخانه مهمّ و مفصّلى بود كه بيشتر كتاب هاى وى در موضوعات فقه ، اصول ، تفسير ، حديث ، تاريخ و رجال بوده و بيشتر آنها چاپ تبريز ، مصر ، بيروت ، قم و تهران بوده است .

حجّت الاسلام و المسلمين مولانا در تاريخ 12 رمضان المبارك 1400 ق وفات نمود و در قبرستان وادى رحمت تبريز دفن گرديد . بعد از وفات كتاب هاى وى اعم از خطّى و چاپى به مدرسه حضرت وليعصر ( عج ) تبريز منتقل گرديد و هم اينك بخش اعظم كتابخانه مدرسه وليعصر ( عج ) كتاب هاى آن بزرگوار مى باشد .^([1])ّ